Hall of Fame

Speedy Volita bruine merrie, geboren in 1972 van Speedy Count 1.13,8 (v. Speedster u. Countess Song) uit Lady Brookwood 1.15,9 (v. Darnley u. Volva) Fokker: Pasquale DeMarco te Illinois, USA

"De Koningin der dravers"

Voor de "Paard van de Eeuw"-verkiezing schreef D. Minkema eind 1999 het volgende levensverhaal:

De Amerikaanse wondermerrie Speedy Volita, die zich in het voorwerk van de koers als een balletdanseres over de baan bewoog, werd in mei 1975 door de Oostzaanse fabrikant Piet Meyn in Nederland ingevoerd. Piet Meyn had twee jaar eerder zijn intrede gedaan in de vaderlandse drafsport en pakte de zaken grootscheeps aan met Amerikaanse en Franse Imports van klasse. De selfmade man Meyn had zich opgewerkt van onderhoudsmonteur met een klein smederijtje tot fabrikant van zelf ontworpen machines voor pluimvee-slachterijen met export over de gehele wereld. In zijn bedrijf werkten circa 90 personen en een belangrijk deel daarvan werd gevormd door zijn kinderen (14 in totaal) en aangetrouwde familie. De familieclan vormde, uitgedost in de groene stalkleuren, telkenmale een opvallende supporters-schare bij het optreden van Speedy Volita. Om de roem van Speedy Volita nog meer glans te geven liet Meyn een lied componeren, "Run, run, Speedy Volita", wat gezongen werd door de populaire zangeres Patricia Paay, vele malen over de koersbanen schalde na weer een zege van de klassemerrie.

Biven: Speedy staat hier met John van Katwijk,
die onder de artiestennaam John Ascot
het liedje "Run, run, Speedy Volita ..." op de plaat zette.
(zie onderaan. deze pagina)

Afstamming
Speedy Volita werd in 1972 geboren in Illinois als dochter van Speedy Count en Lady Brookwood. Speedy Count 1.58.4 / $ 333.884 was als jong paard een draver van grote klasse en in 1963 tweejarige draver van het jaar in Amerika. Hij stond ter dekking op Hanover Shoe Farms in Pennsylvania. Tot hij eind 1978 aan het Gestüt Lasbek in Duitsland werd verkocht. Hij is onder meer vader van de beroemde Delmonica Hanover, winnares van de Prix d'Amérique in 1974, de Canadese topvererver Dream of Glory en de Hambletonianwinnaars Steve Lobell en Burgomeister.
De moederlijn van Speedy Volita begint bij de schimmelmerrie Midnight, een dochter van Pilot Jr. uit een volbloedmerrie. Uit deze familie komt de "Queen of Castleton" Emily Ellen, die 38 jaar oud werd. Zij is de grootmoeder van Volita. De kleindochter van Volita, Lady Brookwood, werd geboren op de Walnut Hall Farm. Lady Brookwood heeft wisselvallig gefokt. Haar eerste vijf producten deden niets op de baan, daarna kwam de goede Barney Brookwood 2.03,2 / $ 96.065 en vervolgens van Speedy Count de ruin Count Brookwood 2.07,4 / $ 12.158 en de onvolprezen Speedy Volita. Lady Brookwood werd op 24-jarige leeftijd, drachtig van Bonefish, eveneens gekocht door Piet Meyn. Hieruit werd geboren Totem Volita, als 2-jarige een sensatie in Nederland met het Europese tweejarigenreeord van 1.17,9. Lady Brookwood overleed op 28-jarige leeftijd in 1980.

Koerscarrière begint in de USA
Als 2-jarige was Speedy Volita eigendom van Lawrence E. Marsh en haar trainer/rijder Bruce K. Nickolls. Zij won toen vijf maal uit 8 starts. Op 24 september 1974 liep ze in Lexington in een time trial 2.00.2 (1.14,8) en was daarmee dat jaar de snelste tweejarige van Amerika, voor Bonefish, die 2.00,4 als koersrecord had. In het begin van haar derde jaar startte Speedy Volita eerst nog 5 maal in Amerika en won driemaal, waaronder de Speedy Scot Trot Final, gedoteerd met $ 16.000. Zij werd in mei 1975 door Meyn gekocht en mede op advies van Meyn's Nederlandse trainer Jan de Leeuw naar Nederland gehaald. Zij had toen een winsom van $ 13.174, omgerekend ƒ 35.043.

In Europa
Het eerste optreden van Speedy Volita in Europa was als 3-jarige op 27 juli 1975 met Jan de Leeuw in de door Jan van Dooyeweerd met Jojo Buitenzorg gewonnen Grote Prijs van Gelsenkirchen. Speedy Volita was foutief bij de bandenstart en werd uitgeschakeld. Ook was ze ongeplaatst bij haar eerste start in Nederland, maar met de tweede start hier was het raak, ze won haar koers op Duindigt met Jan de Leeuw met 40 meter voorsprong. Speedy Volita was door haar dadendrang heftig aan de start en viel nogal eens in galop als de startauto niet snel genoeg voor haar doen optrok. Later gaf ze vaak vrijwillig vele meters extra aan de start om deze fout te vermijden, de extra inspanning en de vele start-boetes voor lief nemend. Speedy won dat jaar 3 van haar 5 koersen in Nederland en was uit 5 starts 1 maal succesvol in Duitsland, waar ze met Cees de Leeuw in Dinslaken won.
Aan het eind van het jaar bedroeg haar werkelijke winsom ƒ 45.618. Omdat bij de toenmalige bepalingen 4-jarige buitenlandse paarden op een belastbaar bedrag van ƒ 60.000 werden geplaatst, kreeg ze er per 1 januari 1976 "gratis" ƒ 14.382 belasting bij. Het zou haar niet in het minst deren.

Als 4-jarige
Speedy won in het begin van haar vierde jaar o.a. met Cees de Leeuw in Hilversum de Grote Prijs der Sterrensprinters voor Jojo Buitenzorg en Lido Buitenzorg en in Duitsland, eveneens met Cees de Leeuw, de Grote Prijs van Mönchengladbach, voor Lido Buitenzorg. In de Grote Prijs van Recklinghausen werd ze tweede achter de sterke Zweed Hassan Star.

Boven: Speedy Volita met Cees de Leeuw op Duindigt.

Boven: Speedy Volita (C. de Leeuw) zegeviert in de Eindhoven-prijs,
op 23-5-1976 voor Florissant (nr.4), Surveyor (nr.5)
en Jonker Volann.

Trainerswissel
Halverwege dat jaar leidde een meningsverschil tussen trainer en eigenaar er toe, dat Piet Meyn al zijn paarden in training zette bij de jeugdige Gerard Gommans, tot dat moment verbonden aan entrainement De Leeuw. Meyn huurde daarvoor de gehele stal en baan van de eigenaar/trainer Ben van Os uit Renswoude, waarbij hij alles grondig liet renoveren en naar zijn smaak liet inrichten. Gedurende haar driejarig verblijf onder de hoede van Gerard Gommans en vaste verzorger Leo Uytendaal zou Speedy Volita tot grootse prestaties komen. Ze werd in de overgangsfase nog een paar maal gereden door Jan Wagenaar, die met haar derde werd in het Greyhound Rennen in Mönchengladbach achter de Franse merrie Gadames en de Zweedse Amerikaan Wiretapper. Op 25 juli stuurde Gerard Gommans op Duindigt de merrie voor de eerste maal en meteen ter overwinning, ondanks een startfout van 70 meter. In september won Speedy Volita in Groningen de Grote Prijs van Nederland voor Jojo Buitenzorg en Kid D in een nieuw baanrecord van 1.16,6. Haar grootste triomf boekte ze op 12 oktober 1976 in Hilversum in de Prijs der Giganten. Nadat ze in de serie al een nieuw absoluut Nederlands record van 1.15.8a had neergezet, deed ze het in de finale nog eens dunnetjes over. Ze won, gestuurd door Gommans, in grootse stijl voor Dauga en Clissa en haar winnende tijd van 1.14,7a betekende niet alleen een nieuw absoluut Nederlands record, waarmee ze de eerste draver in ons land werd, die de twee minuten-grens op de mijl doorbrak, ze werd daarmee tevens de snelste 4-jarige draver van Europa.

Boven: GP van Nederland 1976:
Speedy Volita en Gerard Gommans zullen de overwinning pakken.
Haar startnummer was tevens haar leeftijd.

Boven: Speedy wint de belangrijkste koers uit haar carrière,
de Prijs der Giganten 1976 in Hilversum,
en loopt een Europees record voor vierjarigen.
Tweede en derde worden de Franse
paarden Dauga en Clissa.

Ze begon te grossieren in baanrecords. zoals op 23 oktober in de Internationale Meile in Recklinghausen toen ze 1.15,1 over 1629 m uit het band liep en daarmee absoluut recordhouder van Duitsland werd, als opvolger van de Fransman Tidalium Pélo. Ze werd in die koers overigens slechts derde achter de 20 meter gunstiger geplaatste Duitse inlanders Early Boy en Agami.
Het is nagenoeg ondoenlijk om de successen van Speedy Volita stuk voor stuk de revue te laten passeren. Hier volgt een samenvatting. Ze won drie maal op rij op Duindigt het Kampioenschap van Nederland, in 1977, ondanks een "starttoegift" van 40 meter voor Manza Buitenzorg (die toen zijn debuut bij trainer Wagenaar maakte) en de Franse Speedy Duc de Brou, in 1978 wederom voor Manza Buitenzorg en Nanouk en in 1979 voor Pyreus Berkenhof en Nanouk.
(van de aflevering van 1977 hebben we video-beelden: zie onderaan deze pagina)

Boven: Manza Buitenzorg koerst voor het eerst met Jan Wagenaar
en heeft hier de kop in het Kampioenschap van Nederland 1977.
Achter Manza loopt King Hollandia en daarachter met bodemblinker
Kees Verkerk. In het tweede spoor gaat Nicole H en
helemaal achteraan met kap zien we Speedy Volita.
Hieronder de aankomst, een ronde later.

Boven: Speedy Volita (links) wint in 1977 met trainer/pikeur
Gerard Gommans voor de eerste keer het Kampioenschap
van Nederland, voor Manza Buitenzorg
met Jan Wagenaar.

Boven: Speedy Volita en Gerard Gommans tijdens de ereronde
na hun triomf in het Kampioenschap van Nederland 1977.

Boven: Speedy Volita (G. Gommans) gaat het Kampioenschap van
Nederland 1978 winnen. Aan de reling wordt Manza Buitenzorg tweede.
Achter Speedy is de als vierde aankomende Kees Verkerk nog te zien.
Links wordt Nanouk derde en geheel links is de als vijfde
aankomende Fransman Drake Royal te zien.

Boven: Speedy Volita (G. Gommans) gaat het
Kampioenschap van Nederland 1978 winnen. Achter haar
is de als vierde aankomende Kees Verkerk nog te zien.

Boven: Beeld uit 1978 even voorbij de finish.
Manza Buitenzorg kwam nog aardig terug,
maar was toch geklopt.

Boven: Speedy Volita (G. Gommans) wint afgetekend het
Kampioenschap van Nederland 1979,
voor Pyreus Berkenhof en Nanouk.

Boven: Speedy Volita en Gerard Gommans worden gehuldigd
na het behalen van het Kampioenschap van Nederland 1979.

Andere overwinningen
De Grote Prijs van Nederland in Groningen werd vier maal een prooi voor haar, waarbij ze beide laatste keren telkens de Amerikaanse Speedy Meadow Frank versloeg. Ze won drie maal de Mijl van Groningen, waarbij ze de eerste keer (in 1977) haar tweede heat ondanks een fout van 80 meter toch nog wist te winnen onder geweldige toejuichingen van een laaiend enthousiast publiek. De tweede keer, in 1979, verbeterde ze haar eigen baanrecord via 1.16,4a in de eerste heat naar 1.16,2a in de tweede. Drie maal ook was er winst in de Grote NMB-prijs in Groningen. Het Noordelijk Sprintkampioenschap won ze in Groningen twee maal, de eerste maal (1978) voor Manza Buitenzorg, de tweede maal een jaar later voor Jaspis du Bois. Vier maal op rij zegevierde Speedy Volita in de Dravers Gold Cup, die afwisselend op de drie grote banen werd verreden. Tweemaal moest Manza Buitenzorg het onderspit delven, eenmaal Kees Verkerk en eenmaal Snegem Telstar. De Cup kwam in 1979 definitief in haar bezit. Ook het Zilveren Renpaard, dat ze twee maal op rij won op Duindigt, ging definitief mee naar eigenaar Meyn. De eerste keer, in 1977, toen ze Manza Buitenzorg en Kees Verkerk klopte, maakte ze er onder laaiend enthousiasme van het publiek een "one woman show'" van. Eveneens op Duindigt zegevierde Speedy Volita drie maal in de Leo Englebertprijs.

Boven: Speedy Volita (Gerard Gommans) zegeviert met overmacht
in de Strasbourg-prijs d.d. 19-5-1977, voor Kolibri, Ido Hanover,
Jaspis du Bois en de rest (zie de finishfoto).

Op 29 mei 1977 maakte Speedy het in de tweede heat van de Mijl van Groningen erg spannend door weg te springen vanwege een stuk plastic op de baan. Toch wist ze toen Manza Buitenzorg met Wim Duivenvoorden nog te achterhalen, die 2e werd. Ze won beide heats in 1.18,3 en 1.18,3. Manza was in de 1e heat ongeplaatst en werd totaal 5e.
Boven: Mijl van Groningen 1977 1e heat:
Speedy Volita (G. Gommans) zegeviert voor Manza Buitenzorg (rechts),
Boy du Verbois (2e van links met Sjeng) en Lenie Bloemlust (3e van links
met Hennis Grift).

Boven: Mijl van Groningen 1977 na de 2e heat:
Speedy Volita (US) met rechts pikeur Gerard Gommans en
links eigenaar Piet Meijn tijdens de huldiging.

Boven: Speedy Volita wint op Duindigt de draverij om
het Zilveren Renpaard 1977, voor Manza Buitenzorg.

Boven: Bij de huldiging bekijkt rijder Gerard Gommans
het Zilveren Renpaard.

Boven: Speedy's eigenaar Piet Meyn toont trots het
bij de huldiging ontvangen Zilveren Renpaard.

Boven: Dravers Gold Cup 1977 Groningen: Speedy Volita (links) wint
deze boeiende eindstrijd nipt voor Manza Buitenzorg.

Boven: GP van Nederland 1978 2e heat:
Speedy Volita (G. Gommans) is ver weggelopen en wint,
dan v.l.n.r. Lido Buitenzorg (4e), Fiyoo (3e) en Jaspis du Bois (2e).

Boven: Speedy Volita en een gelauwerde Gerard Gommans
bezig aan de ereronde na hun overwinning in
de Grote Prijs van Nederland 1978.
De vele fans lopen mee.

Boven: Speedy Volita wint op Duindigt met Gerard Gommans.

Boven: Dravers Gold Cup 1978 Hilversum: Speedy Volita triomfeert,
voor Manza Buitenzorg en de Fransman Forain.

Boven: Grote Kerst-prijs 1978, 2e serie: Speedy Volita leidt en gaat naar
een zekere overwinning, gevolgd door v.l.n.r. Speedy Payday (3e),
Nathan Olivier (2e), Karloff B (4e) en Lissy (5e).

Boven: Speedy Volita (G. Gommans) zegeviert in de 1e heat van
de Mijl van Groningen 1979, voor Meadow Frank.

Boven: Speedy Volita (G. Gommans) zegeviert ook in de 2e heat van
de Mijl van Groningen 1979, voor de Fransman Fiyoo.

Boven: Mijl van Groningen 1979:
Speedy Volita (US) verzorgt stapvoets de ereronde
met Gerard Gommans op de sulky.

Boven: Speedy Volita (G. Gommans) behaalt een overtuigende zege
in de Grote Benelux-prijs 1979, voor Niels Zuidvelde en Nanouk (links).

Boven: Speedy Volita (uiterst links) zal de koers om de Revanche der
Grote Prijzen 1979 winnen. Op kop Kameraad (nr.2, 4e), met naast hem
Kees Verkerk (nr.8), Prizefighter (nr.1 aan de reling, 2e), Nicole H (kap)
en Nico Kid (3e).

Boven: Speedy Volita wint de Gold Cup 1979 voor de 3e maal.
Tweede is nu Kees Verkerk (rechts) voor Speedy Gent (nr.5).
Aan het gezicht van Gerard Gommans te zien,
roept die andere Gerard (van Eykelenborg)
iets grappigs.

Boven: Beeld uit dezelfde koers, even voorbij de finish.
De tweede aankomende Kees Verkerk is verscholen,
daarachter aan de reling Nanouk, die vierde werd.

Boven: De Gold Cup wordt in 1979 door Baron van Tuyll
uitgereikt aan Gerard Gommans, na zijn overwinning
met Speedy Volita. Dit was haar 3e opeenvolgende zege in deze koers,
waardoor deze wisselprijs definitief in bezit kwam van Piet Meijn.
Ook de volgende aflevering in 1980 wist zij te winnen.

Successen in Hilversum
In Hilversum viel er vier maal winst te noteren in de Grote Prijs der Merries, drie maal in de Grote Benelux-prijs. Bij de derde keer winst ging de er aan verbonden kostbare ereprijs, de Zilveren Dom ter waarde van 30 mille, die 20 jaar lang gerouleerd had, definitief mee naar huize Meyn. Dan was er in Hilversum nog drie keer winst in Merevelds Mijlrecord, in de Grote Prijs van Hilversum, in het Wintersprintkampioenschap, in Hilversums Winterkampioenschap, in de Grote Kerstprijs en de Revanche der Grote Prijzen. De laatste was een stayerskoers over 2500 meter, in 1978 verreden onder de naam Grote Prijs van de Nederlandse Spoorwegen. Speedy Volita klopte toen Kees Verkerk, die 50 meter voorgift genoot. Twee maal werd in Hilversum gewonnen in de Matadorenprijs en de Mijl van Hilversum. De laatste koers was een hoog gedoteerd nummer met vaak internationale deelname, zoals in 1977 toen Speedy Volita derde werd in 1.15.4a achter Pershing en Wiretapper. Pershing liep met Bernd Lindstedt een tijd van 1.14,2a, toen de snelste tijd ooit in Nederland gelopen. Na haar winst in de Prijs der Giganten in 1976 deed Speedy Volita ook in de vier daarop volgende jaren aan dit onderdeel van het Europees Circuit mee. Haar beste optreden was in 1978 toen ze in de finale op sterke wijze tweede werd achter Madison Avenue, maar voor de klassemerrie Charme Asserdal.

Boven: Speedy Volita bij een van haar
vele overwinningen in Hilversum.

Boven: Speedy Volita draafde lichtvoetig als een ballerina.

Boven: Speedy Volita (G. Gommans) overklast het veld en wint
de Mijl van Hilversum 1979, voor Speedy Gent en
de Zweedse Angel's Flight met B. Lindstedt.

Boven: Speedy Volita (G. Gommans) gaat naar een zekere overwinning
in het Winterkampioenschap 1979, voor Kees Verkerk en Nathan Olivier.

Boven: Speedy Volita (G. Gommans) wint soeverein de 1e heat van
Merevelds Mijlrecord in 1980, voor Snegem Telstar (nr.1).

In Duitsland
Een aantal malen kwam Speedy Volita met Gerard Gommans in grote nummers in Duitsland aan de start. In 1976 was ze vierde in de Grote Prijs van de stad Dinslaken, in 1977 derde in Gelsenkirchen in de finale van de door Wiretapper gewonnen Goldenes Bild Hufeisen, in 1978 tweede met een neusje achter Hillion Brillouard in de Grote Prijs van de Stad Dinslaken en ook tweede in zowel de serie als de finale van de Grote Prijs van de Stad Gelsenkirchen, gewonnen door Pershing. Speedy Volita vestigde in de serie met 1.13,7a een nieuw Europees record voor merries. In 1979 behaalde Speedy Volita drie mooie derde plaatsen in respectievelijk het Elite Rennen in Gelsenkirchen (achter Pershing en Meadow Matt, zie videobeelden onder aan deze pagina), in de Grote Prijs van de Stad Dinslaken (achter Pershing en Elan d'Or) en in de Grote Prijs van de Stad Gelsenkirchen (achter Hadol du Vivier en Tarok).

Speedy sleurt aan de kop op in het Duitse Dinslaken.
Het paard met het gele borstriem is de latere
winnaar Pershing.

Verhuisd naar de Beemster
Intussen had Meyn zijn koerspaarden verhuisd van Renswoude naar de Beemster, waar hij al een paar jaar eerder een boerderij had gekocht, boxen had laten bouwen en een baan aangelegd. Het was niet ver van zijn woonplaats Oostzaan. Zijn fokmerries en dekhengsten bleven in Renswoude ondergebracht. In de Beemster had Gerard Gommans ook de veelbelovende halfbroer van Speedy Volita in training, Totem Volita, waarmee hij in 1979 in de Productendraverij een nieuw sensationeel Europees record voor 2-jarigen neerzette: 1.17,9a. In 1980 ging het achtereenvolgens in de Sweepstakes en de Derby met Totem niet naar wens. Even daarvoor had Speedy Volita het in de Grote Prijs der Lage Landen, geplaagd door gevoelige verzenen, laten afweten. Voor Gerard Gommans werd de druk te groot en vanaf 23 augustus 1980 werd hij als rijder vervangen door Stef van Dooyeweerd, die kort daarop met de training van de paarden van Meyn werd belast. Vanwege de plotselinge rijderswisseling liepen de paarden van Meyn toen buiten weddenschappen. Dat kwam in het geval van Speedy Volita goed uit, want met de reglementaire ƒ 1,10 uitbetaling voor winnend spel was ze de wanhoop van de totalisator. Er werden per koers duizenden guldens winnend op haar gezet, met een bijna zeker rendement van 10 % in twee minuten. Voor de rest van het jaar liet de totalisator daarom Speedy Volita steeds buiten weddenschappen lopen.

Boven: Speedy Volita (G. Gommans) blijft haar concurrenten voor,
in de Grote N.M.B.-prijs 1980. 2e wordt Orlaya Dear (2e van links),
dan Kid D, Nico Kid (3e van links) en de rest.
Speedy Volia won deze koers driemaal.

Boven: Speedy Volita en Gerard Gommans bezig met de ereronde
na hun triomf in het Merevelds Mijlrecord 1980 te Hilversum.
Verzorger Leo Uytendaal rijdt mee op de sulky.

Boven: Speedy Volita (G. Gommans) wint onbedreigd de 1e heat van het
Merevelds Mijlrecord in 1980, voor Snegem Telstar (nr.1), Meadow Frank
(aan de buitenkant), On to Glory (reling) en Nicole H (kap).

Boven: In augustus 1980 neemt Speedy Volita met haar nieuwe
trainer Stef van Dooyeweerd de kop in een koers op Duindigt....

.....om die niet meer af te staan.

Boven: Speedy Volita (S. van Dooyeweerd) gaat naar een gemakkelijke
overwinning in de 2e heat van de Matadoren-prijs 1980.

Boven: Speedy Volita (S. van Dooyeweerd) finisht als eerste in
het Winterkampioenschap van 1980, gevolgd door Oscar Baker (links).

Nog meer overwinningen
Nadat Stef van Dooyeweerd met Speedy Volita de Grote Prijs der Merries had gewonnen won hij op Duindigt vijf dagen later de Grote Jubileumprijs met haar (voor Meadow Frank en Opulent Pride). Met deze overwinning, haar honderdste, tilde de merrie haar winsom boven de 1 miljoen gulden. De overwinningen van Speedy Volita gingen ondanks de trainerswisseling gewoon door, waaronder winst in de Grote Prijs van de Gooi- en Eemlander in Hilversum en de Grote Boll en Sharp Castle Fumiture-Prijs op een bomvol Lindenoord in Wolvega, de enige maal dat ze op deze baan aantrad, maar het einde van haar koersloopbaan in Nederland begon met het bereiken van de 9-jarige leeftijd op 1 januari 1981 onverbiddelijk te naderen.

Boven: Speedy Volita (S. van Dooyeweerd) spurt naar de zege
in de Revanche Grote Prijzen 1980, voor v.l.n.r. Super Marty 3e,
Orlaya Dear 4e, Kameraad 2e en Prizefighter 5e.

Boven: Speedy Volita met een al juichende Stef van Dooyeweerd
is bijna bij de finish en wint dan de koers om
de Revanche der Grote Prijzen 1980.

Afscheid in Nederland
Haar laatste koers was de Grote Kerstprijs in Hilversum, waar op grootse wijze afscheid van haar genomen werd. Het zou nog bijna mis gaan, want in de serie was Speedy Volita over haar water en wist ze zich met een vijfde plaats maar net voor de finale te plaatsen. In de finale was ze weer ouderwets en won ze moeiteloos (zie beelden onderaan deze pagina), waarmee ze haar carrière in Nederland afsloot met een werkelijke winsom van ƒ 1.121.682.
Op de baan hield de algemeen voorzitter van de NDR, de heer P.B. van Binsbergen een afscheidsrede en bood zangeres Patricia Paay een gouden plaat aan. Daarna werd Speedy Volita uitgespannen en met krans aan de hand langs de volgepakte tribunes geleid en vervolgens ingeladen in de op de baan geplaatste Meyn Stable paardenwagen, die nog eenmaal over de baan langs de tribune reed.

Boven: Speedy Volita vliegt richting finish en neemt winnend
afscheid op de baan van Hilversum. Zij zegeviert hier in de
finale van de Grote Kerst-prijs 1980 en Stef is blij.

Boven: Speedy Volita, aan de hand van Stef van Dooyeweerd,
neemt afscheid na haar zege in de Grote Kerst-prijs 1980.

Paard van het Jaar
Speedy Volita werd dat jaar voor de vierde maal tot Draver van het Jaar gekozen. De eerste maal, in 1976, was met de nodige commotie gepaard gegaan, waarbij de eigenaren van haar voornaamste mede-kandidaten, Kees Verkerk en Manza Buitenzorg, hun paarden dreigden terug te trekken. Aanleiding daarvoor was een door Meyn op 24 december 1976, een week voor het sluitingstijdstip van de inzendingen, in diverse dagbladen geplaatste advertentie: "Speedy Volita en haar stalgenoten wensen al hun fans prettige Kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar en danken hierbij iedereen die Speedy Volita heeft gekozen bij de verkiezing Draver van het Jaar. Meyn Stable, Oostzaan/ Renswoude."

De Ballerina poseert thuis.

Naar de USA
Na haar laatste koers in Nederland werd Speedy Volita naar de Verenigde Staten gevlogen om daar gedekt te worden door klassevolle hengst Lola's Express, eveneens eigendom van Piet Meyn. In afwachting van haar dekking werd Speedy Volita eerst in training gezet bij Meyn's Amerikaanse trainer Ted Taylor. Ze nam op Pompano Beach nog met succes aan koersen deel en won er vier van haar zes starts. Ze won onder meer op 13 februari 1981 een Invitational Trot in 1.58.2 met vijf lengten voor Arin Baritono en Revolutionist, een nieuw baaanrecord voor het 18 jaar oude Pompano Park en een wereldrecord voor oudere merries.

Resumé
Speedy Volita eindigde haar koerscarrière met een werkelijke (omgerekende ) winsom van ƒ 1.166.371, een record voor in Nederland getrainde dravers tot dit jaar. Daarvan heeft ze ƒ 844.700 in Nederland gewonnen, een record dat anno 1999 nog steeds bestaat. Uit 183 starts won de wonder-merrie 118 maal, waarvan 99 maal in Nederland, 12 maal in de Verenigde Staten en 7 maal in Duitsland.

Speedy als fokmerrie
Het resultaat van de dekking van Speedy Volita met Lola's Express was meteen een voltreffer, de hengst Speedy Voltaire 1.58 / $ 180.495, later dekhengst in Italië. Ze heeft inmiddels een dozijn geregistreerde nakomelingen, waaronder wijlen Paul Hayen's crack Super Darby 1.12.1 / B.frs. 8.564.924, dekhengst in België. Ook Meadowbranch Helga 1.58,2 / $ 41.629 en de hier bekende Janice Jet Boko 1.16.1 / f 40.792 zijn dochters van haar. Zij kunnen het bloed van hun supermoeder verder verspreiden.
Speedy Volita is in juni 1998 op 26-jarige leeftijd gestorven op de Meadowbranch Farm in New Oxford (Pennsylvania). Haar laatste veulen is de bekende Otto Boko. Een paar jaar na het afscheid van Speedy Volita heeft Meyn Stable zijn activiteiten in de drafsport beëindigd. Het plezier in de sport werd Meyn mede ontnomen door door hem als vernederend ervaren beperkingen aan eigenaren opgelegd, ingegeven onder druk van de politiek. Het mooie entrainement aan de Zuiderweg in de Beemster werd later verkocht aan (wijlen) Robbie den Hartog sr., die er zijn befaamde The Kossack Arabian Stud vestigde. (Naschrift: Later (ca 2015?) heeft Peter ter Borgh het "spul" gekocht en er zijn Newport Breeding in gevestigd.)

(einde citaat Minkema)

Gewonnen topkoersen
Prijs der Giganten, Hilversum 1976,
Kampioenschap van Nederland 1977, 1978, 1979
Grote Prijs van Nederland, Groningen 1976, 1978, 1979. 1980
Grote Prijs van Mönchengladbach 1976.

Draver van het jaar 1976, 1978, 1979 en 1980.

Speedy Volita werd 4 keer verkozen tot Paard van het Jaar (1976-78-79-80).
Hier poseert ze in 1978 met v.l.n.r. haar trainer-rijder Gerard Gommans,
pikeurskampioen Manus Bouwhuis, KB-kampioen Aad Pools en
Patricia Paaij, die heeft meegezongen op het grammofoonplaatje
over Speedy Volita van John Ascot, zie hieronder.

Nafok van Speedy Volita

Haar eigen producten
(bron: computer stamboek Ter Schure)

De meest winnende nakomelingen van Speedy Volita per eind 2023 zijn:
De Amerikaanse merrie Three Little Words ($ 433.608, via haar dochter Meadowbranche Helga), Zweedse merrie Elles W.Phedo (ca. € 400.000), de Deen Hitchkock (ca. € 275.000), de Amerikaan Mytical Con ($ 228.965), gevolgd door haar eigen zoons Super Darby (€ 214.786) en Speedy Voltaire ($ 184.485).

---

Bewegende Koersbeelden van
Speedy Volita:

---

Video: Kampioenschap van Nederland 1977

Helaas geen commentaar bij deze beelden, daarom staat dat hieronder.
Na de start neemt Monty Buitenzorg de leiding, voor de Franse paarden Drake Royal (smalle bles) en Duc de Brou (brede bles). Aan de reling volgt Manza Buitenzorg (met rode kap en Ajax-kleuren) met daarnaast Lido Buitenzorg en daarachter Maestro Cavaljos, Kees Verkerk en Katanja. Jheronimus was door een fout achteraan beland en werd alleen nog gevolgd door Speedy Volita (met groene kap), die er na enkele sprongen bij de start voor gevallen was, maar wel 40 m achter de leiders vertrok.
Aan de overzijde komt Duc de Brou naast Monty Buitenzorg. Bij de linkerbocht verbetert Manza Buitenzorg zijn positie en komt naast Monty te liggen. Voor de tribune komen Jheronimus en Drake Royal op, maar beide springen weg. Aan de overzijde nog steeds Monty en Manza voorop, gevolgd door Maestro Cavaljos, Duc de Brou, Lido Buitenzorg en Katanja. Bij het naderen van de laatste bocht vliegt Speedy Volita naar voren. Zij gaat naast de twee leiders de bocht door en scheurt er in de rechte lijn vandoor. Op het laatst laat ze het iets zitten en komt Manza Buitenzorg nog wat terug, maar tegen zoveel klasse was in dit Kampioenschap niets gewassen. Wat een paard!!

Uitslag:
1e. Speedy Volita (Gerard Gommans) in 1.19,0 (2.600 m)
2e. Manza Buitenzorg (Jan Wagenaar) in 1.19,2
3e. Duc de Brou (Guus Knijnenburg) in 1.19,4
4e. Kees Verkerk (Gerard Eykelenborg) in 1.19,4
5e. Katanja (Piet Zandt) in 1.19,5
6e. Maestro Cavaljos (Ruud Pools) in 1.19,7
voor: Lido Buitenzorg (Giel van der Togt), Monty Buitenzorg (Sjeng Hendrikx), Jheronimus (Martin Vergay) en Drake Royal (Ronald van Stam).

Kamp.van Ned. 1977:

Als hierboven geen Youtube beelden verschijnen
click dan op de camera hieronder voor de video player.

Kamp.van Ned. 1977:

Eliterennen 1979 in Gelsenkirchen

Hieronder het Eliterennen 1979 in Gelsenkirchen (op YouTube):
Deelnemers zijn de toppaarden van Europa uit die jaren:
1. Meadow Matt
2. Eleazar
3. Pershing
4. Madison Avenue
5. Charme Asserdal
6. High Echelon
7. niet-starter
8. Speedy Volita

Het grammofoonplaatje RUN, RUN, RUN, SPEEDY VOLITA....

In het Noord-Hollands Dagblad stond enige tijd een wekelijkse rubriek, getiteld 'Daar zit muziek in', waarin verzamelaar Jaap Heemskerk in zijn sportplaten-collectie dook. In de krant van maandag 9 november 2015 behandelde hij het plaatje van Speedy Volita als volgt:

Prijs der Giganten als hoogtepunt
door Jaap Heemskerk

In de drafsport is de Pijs der Giganten de belangrijkste en grootste wedstrijd van Nederland. In Wolvega werd afgelopen vrijdag de vierenveertigste editie verreden. In een sterk veld van elf Europese toppaarden en -pikeurs kwam de Italiaan Gabriele Gelomini met de zesjarige Franse hengst Voltigeur de Myrt als eerste over de streep met een kilometertijd van 1.12.9.
In 1976 zette de Amerikaanse wondermerrie Speedy Volita deze prestigieuze prijs op haar naam. Het paard was pas vier jaar oud en werd een jaar eerder naar Nederland gehaald door de Oostzaanse ondernemer Piet Meyn.
Met Gerard Gommans als pikeur snelde Speedy Volita naar de zege in een kilometertijd van 1.14,7. Dat was een Nederlands record en bovendien was ze daarmee de snelste vierjarige draver van Europa.
Speedy Volita was al snel geliefd bij het publiek. Een van haar fans was John van Katwijk. De Rotterdammer, op dat moment manager van Patricia Paay en later ook van van René Froger, bracht met goedkeuring van Piet Meyn in de zomer van 1976 de single 'Speedy Volita' uit onder de naam John Ascot.
Dat was een prima gekozen artiestennaam voor deze single, aangezien Ascot Race-course een van de belangrijkste en grootste renbanen van Engeland is.
`Je bent het paard met de mooiste naam, de koningin van iedere renbaan. Al mijn geld zet ik op jouw naam, Kom alsjeblieft als eerste aan', zingt Ascot, waarna het refrein 'Run, run, run, Speedy Volita' begint. Dan is ook opeens Patricia Paay duidelijk te horen. Zij herhaalt een paar keer de naam van het wonderpaard. Twee maanden nadat de plaat uit was gekomen schalde het lied over de renbaan van Hilversum, waar de Prijs der Giganten in 1976 werd verreden. Zowel voor als na de koers werd het lied gedraaid en er zouden nog vele renbanen volgen waar dat gebeurde. Speedy Volita won namelijk veel, waaronder drie keer het Kampioenschap van Nederland, vier keer de Grote Prijs van Nederland en een keer de Grote Prijs van Monchengladbach. Maar de mooiste, het absolute hoogtepunt van haar carrière, was toch echt het winnen van de Prijs der Giganten.

Boven: De Voorkant van de platenhoes van het singeltje
van John Ascot en hieronder de achterkant.

Hieronder eerst de tekst van de liedjes (dan kunt u meezingen):

SPEEDY VOLITA (Nederlandse versie)
Je bent een bruine merrie van pas vier jaar oud
De lieveling van iedereen die van paarden houdt
Je bent het paard met de mooiste naam
De Koningin van elke renbaan
Al mijn geld zet ik op jouw naam
Kom alsjeblieft als eerste aan

Run, run, run Speedy Volita (4x)

De renbaan wordt druk bezocht en ze komen allemaal voor jou
Ik ben je beste vriend en je weet dat ik van je hou
Je houdt je hoofd rechtop in de wind
De vlag gaat neer de race begint
Oh Speedy ik vertrouw op jou
Voor jou riskeer ik ruzie met mijn vrouw

Run, run run Speedy Volita etc.

Click op het plaatje hierboven als u de
Nederlands-talige versie wilt horen. (mp3)
(Bovenstaande is een afbeelding van het singeltje)

In die jaren was Nederlands niet "ïn" en werd op de baan meestal de Engelse versie gedraaid. Zie hieronder.

SPEEDY VOLITA (Engelse versie)
You run your course every week
And I am always there
You keep me awake from my sleep
But I wonder if you care
All my friends call me a fool
Betting all my money on you
For you I have a fight with my wife
So, dear Speedy, go and save my life.

Run, run, run Speedy Volita 4x

I visit your stable
And I feed you all my bread
So if you don't help me now
Then I will loose my head
Oh come on, little four years old
Your number one wlll bring me the gold
You're looking so good today
Please listen to me when I say:

Run, run, run Speedy Volita etc.

(announcement:"Winner of the race, number one, Speedy Volita!")

Plaatje "Run, run,run, Speedy Volita" via Youtube

Als het via Youtube niet werkt, click dan op het plaatje hieronder
voor de Engelstalige versie. (mp3)

---

promotie

Boven: Piet Meyn heeft indertijd ook stickers
laten maken met Speedy Volita erop.
Deze werd in 2015 op Marktplaats aangeboden.

Boven: Het NDR-Museum heeft in maart 2014 velletjes met postzegels
laten drukken door KPN, met daarop deze foto van Speedy Volita.

---

Speedy Volita in het NDR-Museum

Boven: Prachtige prent van Speedy Volita,
waarvan er ruim 100 zijn verkocht.
Ook te zien in het NDR-museum.

Boven: Stef van Dooyeweerd heeft dezelfde prent laten
aanpassen met zijn eigen hoofd erop en deze enkele
jaren geleden geschonken aan het NDR-museum.
Een uniek exemplaar.

Boven: Op een grote lichtbak in het NDR-Museum staat een foto
van Speedy Volita en achterop de Franse crack Jorky.
De Franse bezoeker (rechts) wordt gewezen op Jorky.

Boven: De Fokkersvereniging heeft in 2006 ter gelegenheid van haar 60-jarig bestaan Hall of Fame-borden laten maken van de 12 beste (bekendste) Nederlandse harddravers. Op elk van de 4 drafbanen werden 3 borden opgehangen. Die van Speedy Volita werd aan Groningen in bruikleen gegeven en toen daar geen plaats meer voor was, ging het bord naar Alkmaar. Later, in 2013, werden door de Fokkersvereniging 12 identieke platen besteld en aan het NDR-Museum geschonken. Daar hangt Speedy Volita nu (rechts) naast Mistral Nora in de grote hal op de eerste verdieping van de grote tribune.

---

'Het Wonder op vier hoeven'

In het weekblad Draf&Rensport nr. 50 uit 2022 stond onderstaand artikel
geschreven door Henri van Voorn

In het voorjaar van 1975 lazen we in de Simonis' kolom dat eigenaar Piet Meyn een sensationele aankoop had gedaan in de vorm van Speedy Volita. Zij was in 1974 met een tijd van 1.14,8 de snelste tweejarige draver van Amerika. Die tijd liep zij in een trial. Als 3-jarige won zij 3 koersen tot trainer Jan de Leeuw met zijn zoon Cees arriveerde om de merrie te bekijken en hun fiat te geven aan de aankoop. Jan mocht de merrie in de training rijden. Hij vertelde me dat hij zijn vrouw Annie had gebeld met de boodschap "ik heb hier geen paard gevonden, maar een vliegtuig".

Nadat de merrie in mei 1975 naar Nederland was gekomen hoorden wij via "de tamtam" hoe snel zij was. Op een zondagochtend vertelde Klaas Woudstra tijdens de koffie in het baanrestaurant van Groningen, dat hij op Duindigt Jan de Leeuw Speedy Volita had zien werken. "Je weet niet wat je ziet. Wat een paard, die gaat alles winnen", zo voorspelde Klaas. Zou de Nederlandse drafsport na Quicksilver S, Henri en Jojo Buitenzorg en Kees Verkerk een nieuw vlaggenschip krijgen? Het leek moeilijk te bevatten, want alles was anders aan Speedy Volita. Zij was een fraaie donkere merrie terwijl de andere beeldbepalende cracks allemaal hengst of ruin waren. Die waren allemaal Nederlands gefokt en Speedy was "een yank". Zou die hier de drafsport op de kop gaan zetten? Het bleek waar te zijn. Al snel behaalde Jan de Leeuw op Duindigt een imposante overwinning met Speedy Volita. De merrie sprong echter ook een paar keer aan de start en daarna nam Cees de leidsels over. In opdracht van Piet Meyn mocht er geen risico meer aan de start genomen worden. Eventuele boetes voor het niet innemen van de plaats achter de auto nam Meyn voor zijn rekening. Hij hoefde niet op een paar centen te kijken en verraste de drafwereld met materiaal dat we nog nooit gezien hadden. De dravers werden vervoerd in een enorme groen/grijs gespoten "Meyn Stable" veewagen. Alle materiaal zoals buizen, helmen, dekens en tuigenkisten waren ook onberispelijk groen/grijs van kleur. Speedy zelf was altijd herkenbaar aan de groene kap.

Mooiste en laatste
Cees de Leeuw heeft Speedy Volita tien keer gereden en er negen keer mee gewonnen. De mooiste daarvan was in de Grote Prijs van de stad Dinslaken. In juni 1976 won Cees met haar in Hilversum de Grote Prijs der Merries. Dat bleek het laatste succes voor De Leeuw. Begin juli kwam de veewagen voorrijden en gingen alle Meyn paarden met Gerard Gommans mee naar Renswoude. Een verschil van mening zou de oorzaak van de breuk zijn.
De successen van Speedy Volita regen zich in rap tempo aaneen. Vaak moest zij na een trage start op het oog onoverbrugbare achterstanden goed maken. Als Gerard haar in de hoogste versnelling schakelde, dan vloog zij het veld voorbij om haar tegenstanders te declasseren. Zij won als vierjarige in 1.14,7 in Hilversum de Prijs der Giganten voor de Franse cracks Dauga en Clissa. Ook startte ze vaak in Duitsland. De Duitse banen Gelsenkirchen, Dinslaken, Monchengladbach en Recklinghausen hadden in die jaren een Grote Prijs van hun stad en daar kwam Europees topmateriaal aan de start. Ik zag Speedy Volita in 1978 strijden in de Grote Prijs van de stad Gelsenkirchen. Speedy ging met Gerard Gommans in de finale van kop af en werd pas op de laatste meters geklopt door de Zweedse crack Pershing. In het geslagen veld zagen we grootheden als Tarok, Charme Asserdal en Madison Avenue. Dat waren nog eens tijden.

Boven: Speedy sleurt aan de kop op in het Duitse Dinslaken.
Het paard met het gele borstriem is de latere
winnaar Pershing.

Speedy in Groningen
Als verslaggever kreeg ik voor het eerst met haar te maken in de Grote Prijs van Nederland in 1976. In de eerste heat verloor zij daar 50 meter aan de start en kon Meastro Cavaljos en Jojo Buitenzorg niet meer achterhalen. In de tweede heat vertrok Speedy Volita aan de buitenzijde als een raket en heeft de rest alleen de rug van Gerard Gommans gezien. Speedy won in een nieuw baanrecord van 1.16.6 ruim voor Jojo Buitenzorg en dat betekende winst na optelling der tijden. In de drie jaren daarna kwamen Gerard en Speedy jaarlijks langs om topnummers als de Mijl van Groningen, de Grote Prijs van Nederland, de Dravers Gold Cup en het Noordelijk Sprinterskampioenschap te winnen. Alleen 1977 was niet haar jaar want door fouten greep zij zowel tijdens de Showdag als in de Grote Prijs naast de hoofdprijs. In de Grote Prijs won de net bij Jan Wagenaar op stal gekomen Manza Buitenzorg. De gesprekjes met Gerard Gommans gingen na afloop vrijwel altijd over de start of over het te lage tempo onderweg waardoor Speedy Volita (`het wonder op vier hoeven' noemde ik haar ooit) in de problemen kwam. In 1980, haar laatste koersjaar, won Speedy Volita de Cold Cup in Groningen en had daar genoeg aan een tijd van 1.23,4 over 2.325 m met bandenstart. "Neen, zo'n wandeltempo heb ik nog met eerder meegemaakt", tekende ik na afloop uit Gerard Gommans' mond op. Verder won zij dat jaar probleemloos de Mijl van Groningen, de Grote Joh Smitprijs en de hoofdkoers tijdens de Showdag van het Bedrijfsleven. Daarin boekte ze haar 16e zege op rij. Niets leek een glansrijk optreden in de Grote Prijs der Lage Landen in de weg te staan, maar daar ging het mis. Toen halfbroertje Totem Volita faalde in de Sweepstakes en Derby waren de rapen gaar.

Boven: Speedy Volita met rechts pikeur Gerard Gommans en
links eigenaar Piet Meijn tijdens de huldiging na hun winst
in de Mijl van Groningen 1977.

Boven: Speedy Volita (links) gaat hier de Grote N.M.B.-prijs 1978 winnen.
Op kop Karloff B (rechts) met Keystone Master (nr.9),
dan volgt Lissy (nr.4, 3e).
Speedy Volita won deze koers driemaal.

Boven: GP van Nederland 1978 2e heat:
Speedy Volita (G. Gommans) is ver weggelopen en wint,
dan v.l.n.r. Lido Buitenzorg (4e), Fiyoo (3e) en Jaspis du Bois (2e).

Nieuwe trainer
Piet Meyn hield niet van verliezen en stelde in augustus 1980 Stef van Dooyeweerd als trainer/pikeur aan. Bij haar laatste start in Groningen reed Stef haar voorzichtig, maar de Grote Prijs van Nederland ging voor de vierde keer naar Speedy Volita. Stef ging ook met haar naar de Grote Boll en Sharpdag op het oude Lindenoord. Een bomvol Wolvega zag hoe Speedy net niet uit de bocht vloog en won. Aan het afscheid van Speedy Volita op 2e Kerstdag 1980 bewaar ik bijzondere herinneringen. Er waren die dag in Hilversum tussen de vier- en vijfduizend bezoekers aanwezig om Speedy Volita in de Grote Kerstprijs te zien schitteren. Die kregen het in de serie Spaans benauwd, toen Stef van Dooyeweerd haar niet kon laten versnellen en Jan van Leeuwen met Hermine du Venet won. Speedy Volita plaatse zich als vijfde nog net voor de finale. Kortom paniek in de tent, want het hele afscheidsfeest dreigde de mist in te gaan. Ik was die dag aanwezig en zou voor de ziekenomroep een paar interviews opnemen, waaronder met eigenaar Meyn. Dat mislukte, want na de serie had de hele familie Meyn zich teruggetrokken in een box. Toen ik die opende zei Piet Meyn nijdig: "Wij praten nooit met de pers". Daarna ging de deur met een klap weer dicht. Mijn bewondering voor Stef van Dooyeweerd is groot, want hij bewaarde de rust. Hij liet Speedy een plas doen en vermoedde dat de merrie over haar water was. In de finale won Speedy Volita met ruime voorsprong. Het feest kon doorgang vinden. Terwijl NDR voorzitter Van Binsbergen de betrokkenen toesprak en de carrière van Speedy in vogelvlucht doornam, bleek dat Piet Meyn zijn familie tijdig had vrijgelaten uit de box. Ze stonden stralend rond hun crack en genoten van de aanwezigheid van fotografen en de NOS camera. De drie trainers van Speedy Volita in ons land verdienen een compliment want zij koerste van haar tweede tot en met haar achtste jaar. Ze won 114 van haar 176 starts en had een record van 1.13,6. In guldens won ze meer dan 1,1 miljoen.
(als 9-jarige kwamen daar in de USA in 7 starts nog 4 zeges bij)

Boven: Speedy Volita (in het midden met Stef van Dooyeweerd) behaalt
de zege in de 2e heat van de Grote Prijs van Nederland 1980,
voor Leo D (links), Meadow Frank (rechts) en de rest.

Boven: Speedy Volita en Stef van Dooyeweerd bij de ereronde
na hun zege in de Grote Prijs van Nederland 1980.

Boven: Speedy Volita, met haar trainer-rijder Stef van Dooyeweerd,
neemt afscheid van het publiek na haar zege in de Grote Kerst-prijs 1980.
Hier zijn ze net gehuldigd.